ทศวรรษใหม่เพิ่งผ่านไปเพียงไม่กี่วัน แต่ในแง่หนึ่ง ไฮโลออนไลน์ทศวรรษใหม่กำลังก่อตัวขึ้นเหมือนครั้งสุดท้ายกับการประท้วงจำนวนมากทั่วโลก
การชุมนุมเพื่อประชาธิปไตยในต่างประเทศและการประท้วงต่อต้านสงครามในสหรัฐฯ เกิดขึ้นหลังปีที่มีผู้คนออกมาเดินขบวนในประเด็นต่างๆ ซึ่งรวมถึงการละเมิดสิทธิมนุษยชน การทุจริตและการ เปลี่ยนแปลง สภาพภูมิอากาศ
ถึงกระนั้น แม้จะมีความนิยมในการเคลื่อนไหวอย่างเช่น การประท้วงหยุดงานด้านสภาพอากาศโลกและการเดินขบวนของผู้หญิงจำนวนมากทั่วโลกคนส่วนใหญ่ไม่ได้เข้าร่วมกิจกรรมเหล่านี้จริงๆ ความคิดเห็นของประชาชนทั่วไปเกี่ยวกับการประท้วงและการเคลื่อนไหวทางสังคมที่อยู่เบื้องหลังพวกเขากลับเกิดขึ้นส่วนใหญ่โดยสิ่งที่พวกเขาอ่านหรือเห็นในสื่อ นั่นกดดันนักข่าวให้ทำสิ่งที่ถูกต้อง
แต่ผลการวิจัย ของฉัน พบว่าขบวนการประท้วงบางกลุ่มมีปัญหามากกว่าคนอื่นๆ ในการรายงานข่าวที่ปฏิบัติต่อพวกเขาและประเด็นของพวกเขาอย่างจริงจัง ในการศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้ ผู้เขียนร่วม ของฉันSummer Harlowและฉันดูที่การรายงานข่าวการประท้วงของหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นและในนครหลวง เราพบว่าเรื่องเล่าเกี่ยวกับการเดินขบวนของผู้หญิงและการประท้วงต่อต้านทรัมป์ให้เสียงแก่ผู้ประท้วงและสำรวจความคับข้องใจของพวกเขาอย่างมีนัยสำคัญ ในอีกด้านของสเปกตรัม การประท้วงเกี่ยวกับการต่อต้านการเหยียดผิวและสิทธิของชนเผ่าพื้นเมืองได้รับความคุ้มครองที่ถูกต้องตามกฎหมายน้อยที่สุด
การสร้างเรื่องเล่า
ทศวรรษที่ผ่านมา นักวิชาการ James Hertog และ Douglas McLeod ระบุว่าการรายงานข่าวการประท้วงมีส่วนช่วยในการรักษาสภาพที่เป็นอยู่ ซึ่งเป็นปรากฏการณ์ที่เรียกว่า “กระบวนทัศน์การประท้วง ” พวกเขาเห็นว่าการบรรยายของสื่อมักจะเน้นที่ละคร ความไม่สะดวก และการหยุดชะงักของการประท้วงมากกว่าการเรียกร้อง ความคับข้องใจ และวาระการประชุมของผู้ประท้วง เรื่องเล่าเหล่านี้ทำให้การประท้วงเป็นเรื่องไร้สาระและท้ายที่สุดก็บั่นทอนการสนับสนุนจากสาธารณชน
นี่คือวิธีการเล่นตามทฤษฎีในวันนี้:
นักข่าวให้ความสนใจเพียงเล็กน้อยต่อการประท้วงที่ ไม่ รุนแรงหรือแหวกแนว
เมื่อรู้อย่างนี้ ผู้ประท้วงก็หาวิธีที่จะดึงสื่อและความสนใจของสาธารณชน พวกเขาสวมหมวก “หี” สีชมพูหรือคุกเข่าระหว่างเพลงชาติ พวกเขาอาจหันไปใช้ความรุนแรงและความไร้ระเบียบ ตอนนี้ผู้ประท้วงได้รับความสนใจจากสื่อ แต่สิ่งที่พวกเขาพูดถึงมักจะเป็นเพียงผิวเผินหรือทำให้เสื่อมเสีย โดยเน้นที่กลวิธีและการหยุดชะงักที่เกิดขึ้น และไม่รวมการอภิปรายเกี่ยวกับเนื้อหาของขบวนการทางสังคม
เราต้องการสำรวจว่าทฤษฎีคลาสสิกนี้สอดคล้องกับการรายงานในปี 2560 หรือไม่ ซึ่งเป็นปีแห่งการประท้วงครั้งใหญ่ที่มาพร้อมกับปีแรกของการเป็นประธานาธิบดีของโดนัลด์ ทรัมป์
ในการทำเช่นนั้น เราได้วิเคราะห์กรอบการรายงานการประท้วงจากหนังสือพิมพ์ในเท็กซัส ขนาดและความหลากหลายของรัฐทำให้เป็นเสมือนตัวแทนที่ดีในการเปรียบเทียบกับประเทศโดยรวม
โดยรวมแล้ว เราระบุบทความจำนวน 777 บทความโดยการค้นหาคำต่างๆ เช่น “ประท้วง” “ผู้ประท้วง” “ชีวิตคนผิวดำมีความหมาย” และ “Women’s March” ซึ่งรวมถึงรายงานที่เขียนโดยนักข่าวในห้องข่าว 20 แห่งของเท็กซัส เช่น El Paso Times และ Houston Chronicle ตลอดจนบทความที่รวบรวมจากแหล่งต่างๆ เช่น Associated Press
เราพิจารณาว่าบทความกำหนดกรอบการประท้วงในหัวข้อข่าว ประโยคเปิดและโครงสร้างเรื่องราวอย่างไร และจัดประเภทการรายงานโดยใช้กรอบการประท้วงที่เป็นที่รู้จัก 4 เฟรม:
จลาจล: เน้นพฤติกรรมก่อกวนและการใช้หรือการคุกคามของความรุนแรง
การเผชิญหน้า: อธิบายว่าการประท้วงเป็นการสู้รบ โดยเน้นที่การจับกุมหรือ “การปะทะ” กับตำรวจ
ปรากฏการณ์: มุ่งเน้นไปที่เครื่องแต่งกาย ป้าย หรือพฤติกรรมการแสดงละครและอารมณ์ของผู้ประท้วง
การอภิปราย: กล่าวถึงความต้องการ วาระ เป้าหมาย และความคับข้องใจของผู้ประท้วงอย่างชัดเจน
นอกจากนี้เรายังจับตาดูรูปแบบการจัดหาเพื่อระบุความไม่สมดุลที่มักจะให้ความน่าเชื่อถือแก่เจ้าหน้าที่มากกว่าผู้ประท้วงและผู้สนับสนุน
โดยรวมแล้ว การรายงานข่าวมักจะทำให้การประท้วงดูไร้สาระโดยเน้นไปที่การแสดงละครบ่อยที่สุด แต่การประท้วงบางส่วนได้รับความเดือดร้อนมากกว่าคนอื่นๆ
รายงานเน้นที่ภาพมากกว่าเนื้อหา ส่วนใหญ่มาจากเสื้อผ้าของผู้ประท้วงขนาดฝูงชน – ทั้ง ใหญ่และเล็กการมีส่วนร่วมของคนดังและอารมณ์ที่ วู่วาม
สาระสำคัญของการเดินขบวนบางส่วนมีการเล่นมากกว่าคนอื่น ประมาณครึ่งหนึ่งของรายงานเกี่ยวกับการประท้วงต่อต้านทรัมป์ การชุมนุมด้านการย้ายถิ่นฐาน การประท้วงด้านสิทธิสตรี และการดำเนินการด้านสิ่งแวดล้อม รวมถึงข้อมูลสำคัญเกี่ยวกับความคับข้องใจและข้อเรียกร้องของผู้ประท้วง
ในทางตรงกันข้าม การประท้วงที่เกี่ยวข้องกับ Dakota Pipeline และการต่อต้านการเหยียดผิวของคนผิวดำได้รับความคุ้มครองน้อยกว่า 25% ของเวลาทั้งหมด และมีแนวโน้มที่จะถูกอธิบายว่าเป็นการก่อกวนและเป็นการเผชิญหน้า
ในการรายงานข่าวการประท้วงที่เซนต์หลุยส์เกี่ยวกับการพ้นผิดของเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ฆ่าชายผิวสีความรุนแรง การจับกุม ความไม่สงบและการหยุดชะงักเป็นคำอธิบายชั้นนำ ในขณะที่ความกังวลเกี่ยวกับความโหดร้ายของตำรวจและความอยุติธรรมทางเชื้อชาติลดลงเหลือเพียงไม่กี่การกล่าวถึง การฝังย่อหน้ามากกว่า 10 ย่อหน้าเป็นบริบทที่กว้างขึ้น: “การประท้วงที่เซนต์หลุยส์เมื่อเร็วๆ นี้เป็นไปตามรูปแบบที่เห็นตั้งแต่การสังหารไมเคิล บราวน์ในเดือนสิงหาคม 2014 ที่เฟอร์กูสันที่อยู่ใกล้เคียง ซึ่งผู้ประท้วงส่วนใหญ่แม้จะโกรธแต่ก็ปฏิบัติตามกฎหมาย”
ผลที่ตามมาของความแปรปรวนของการรายงานข่าว ผู้อ่านหนังสือพิมพ์เท็กซัสอาจสร้างการรับรู้ว่าการประท้วงบางอย่างถูกต้องตามกฎหมายมากกว่าคนอื่นๆ สิ่งนี้มีส่วนสนับสนุนสิ่งที่เราเรียกว่า”ลำดับชั้นของการต่อสู้ทางสังคม”ซึ่งเสียงของกลุ่มผู้สนับสนุนบางกลุ่มถูกยกขึ้นเหนือผู้อื่น
อคติที่ซุ่มซ่อน
นักข่าวมีส่วนร่วมในลำดับชั้นนี้โดยปฏิบัติตามบรรทัดฐานของอุตสาหกรรมที่ต่อต้านขบวนการประท้วงที่ไม่ค่อยเป็นที่ยอมรับ ในเส้นตายที่แน่นหนา นักข่าวอาจผิดนัดกับแหล่งข้อมูลทางการสำหรับคำแถลงและข้อมูล สิ่งนี้ทำให้เจ้าหน้าที่ควบคุมกรอบการเล่าเรื่องได้มากขึ้น การปฏิบัตินี้กลายเป็นปัญหาสำหรับการเคลื่อนไหวอย่าง Black Lives Matter ที่ขัดต่อข้อกล่าวหาของตำรวจและเจ้าหน้าที่คนอื่นๆ
อคติโดยนัยยังแฝงตัวอยู่ในการรายงานดังกล่าว การขาดความหลากหลายทำให้เกิดห้องข่าวมานาน
ในปี 2560 สัดส่วนของนักข่าวผิวขาวที่ The Dallas Morning News และ Houston Chronicle เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าของคนผิวขาวในแต่ละเมือง
การประท้วงระบุถึงความคับข้องใจที่ชอบด้วยกฎหมายในสังคม และมักแก้ไขปัญหาที่ส่งผลกระทบต่อผู้ที่ไม่มีอำนาจในการจัดการกับปัญหาดังกล่าวด้วยวิธีการอื่นๆ นั่นเป็นเหตุผลที่มีความจำเป็นที่นักข่าวจะไม่หันไปใช้เรื่องเล่าที่มีกรอบตื้น ๆ ซึ่งปฏิเสธพื้นที่ที่สำคัญและสม่ำเสมอในการถ่ายทอดความกังวลของผู้ประสบภัยในขณะเดียวกันก็ปลอบโยนสภาพที่เป็นอยู่ที่สะดวกสบายไฮโลออนไลน์
